Pedagoški muzej je do skoro bio „okupiran“ majstorima koji su vrlo vredno od jeseni 2007. godine sređivali galerijski prostor u Uzun Mirkovoj 14. Kako je zgrada muzeja spomenik kulture, bilo je potrebno držati se svih strogih zahteva Zavoda za zaštitu spomenika kulture. Zapravo, muzej je počeo da se obnavlja još 2004. godine kada je sređen krov i uveden rashladni sistem u depoima. U to vreme završeni su unutrašnji i radovi na ogradi oko muzeja.
Opština Stari grad je od 2005. godine u Pedagoški muzej uložila 8.500.000 dinara. Za uređenje galerijskog prostora muzej je dobio 5.300.000 dinara, dok je za nabavku računarske i opreme za print produkciju opština izdvojila 2.415.000 dinara. Da podsetimo da je muzeju u Uzun Mirkovoj 14 opština Stari grad kupila i klavir i klavirsku stolicu!
Direktor Pedagoškog muzeja Vojin Nikolić kaže da je opština Stari grad u poslednje vreme uložila znatna sredstva u modernizaciju rada muzeja po ugledu na svetske muzeje i da je poslednja donacija omogućila nabavku specijalnih štampača i skenera za pripremu i štampanje velikih fotografija za izložbene panoe. Nabavka ove opreme obogatila je tematske izložbe Muzeja, a posebno će doprineti da gostujuće izložbe Pedagoškog muzeja budu na pravi način predstavljene.
Predsenica opštine Mirjana Božidarević izjavila je prilikom današnje posete Pedagoškom muzeju da će opština Stari grad nastaviti da i dalje izdvaja sredstva iz svog godišnjeg budžeta za rekonstrukciju srpskih muzeja, koji se uglavnom nalaze na teritoriji opštine Stari grad. Predsednica je naglasila da je saradnja sa muzejom obostrana, obzirom da je galerijski prostor pedagoškog muzeja otvoren i za druge projekte koje opština podržava.
Zgrada u kojoj se od 1969. godine nalazi Pedagoški muzej sagrađena je 1873. godine kao stambena kuća za Cvetka Rajovića, političara u službi dinastije Obrenović. Projektovao ju je Franc Janke, Slovak poreklom, koji je iz Beča u Beograd došao upravo po preporuci Rajovićevoj. Njegova kuća jedna je od prvih stambenih zgrada Beograda koja je sagrađena pod uticajem Zapada. U njoj se najduže, gotovo punih osam decenija, nalazila Realka «učilište u kom se mladež obučava u poleznim znanjima za građanski život, i sprema u isto vreme za slušanje viši tehnički nauka». Država je kupila kuću Cvetka Rajovića 1846. godine i predala je na korišćenje najpre Ministarstvu vojnom, a potom Ministarstvu prosvete.
Zgrada u Uzun-Mirkovoj rekonstruisana je nekoliko puta, dvorišna zgrada izgrađena je 1882. godine, a njeni stanari su se menjali nekoliko puta. U njoj su, osim Realke, izvesno vreme radili Prva muška gimnazija, Vojno-geografski institut, Osnovna škola «Đorđe Jovanović» i škola za kvalifikovane radnike «Rade Končar». Za vreme Srpsko-turskog rata i tokom Prvog svetskog rata kuća je služila kao bolnica.